Als kind groeide ik op in een warm gezin. Ik kreeg de ruimte om me te ontwikkelen en te zijn wie ik was, of wilde zijn. Ik heb me altijd erg aangetrokken gevoeld tot de natuur en zocht daar al snel naar momenten van rust voor mezelf. Ik vond het fijn om bij anderen te zijn, maar ik had het nodig om op zijn tijd ook weer tot mezelf te komen.
Als tiener ging ik vaak op mijn kamer zitten en stak hier een kaarsje en een stokje wierook aan. Ik luisterde dan naar rustige muziek (Ambiënt) met vaak oosterse klanken en mantra’s. Ik concentreerde me op mijn ademhaling en kon dan intens genieten van de klanken van de muziek. Alle gedachten liet ik zo voorbijgaan.
In 2005 kwam ik in aanraking met het Boeddhisme, hoe meer ik er over leerde, hoe meer het voelde als thuiskomen. Ik ontdekte dat de momenten van rust die ik zocht op mijn kamer een vorm van meditatie was. Ik had er voor die tijd nooit iets over gelezen of gehoord, ik deed het omdat het voor mij zo natuurlijk aanvoelde en als vanzelf ging.
Ik mediteerde zonder dat ik wist dat het meditatie was. In deze tijd ontdekte ik ook dat ik hoogsensitief ben (HSP). Ik ben gevoelig voor de energieën om mij heen. Of het nou is in de natuur, de drukte van de stad of de uitstraling van mensen om me heen, het komt allemaal intens binnen. Toen ik voor het eerst het geluid van een klankschaal hoorde werd ik hierdoor gelijk geraakt. Ik voelde een enorme kracht en energie in het geluid van deze schaal. Niet lang daarna kocht ik mijn eerste eigen klankschaal.
De klank hiervan raakt me nog steeds als ik hem gebruik bij mijn meditaties. Ik voel de trilling van de ondertonen door mijn lijf gaan, de boventonen omringen mijn gedachten en geven me rust.
Intens, meditatief, genieten.